Γεφύρια Ζαγορίου: Πολλά, πανέμορφα και ιστορικά
Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της περιοχής του Ζαγορίου αλλά και ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του τόπου.
Τα παραδοσιακά, πέτρινα γεφύρια του Ζαγορίου, είναι στο σύνολό τους δείγματα μοναδικής αρχιτεκτονικής αλλά και λαϊκής σοφίας που μας πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο, ενώ βασικός σκοπός της κατασκευής τους ήταν η διευκόλυνση της κυκλοφορίας στην ευρύτερη περιοχή, από την οποία διέρχονται πολλά, ορμητικά ποτάμια.
Η επιλογή της τοποθεσίας στην οποία χτίζονταν το κάθε γεφύρι είχε κι αυτή με τη σειρά της ιδιαίτερη σημασία. Οι αριστοτέχνες μάστορες, επέλεγαν πάντα το σημείο όπου οι δύο όχθες είχαν τη μικρότερη απόσταση μεταξύ τους και έτσι εκεί, στο πιο στενό σημείο του ποταμού ξεκίναγαν τη δουλειά.
Τα πέτρινα γεφύρια άρχισαν να κατασκευάζονται περίπου το 18ο αιώνα, μιας και τα προγενέστερα ήταν ξύλινα και δεν παρείχαν καμία ασφάλεια μα ούτε ήταν και ανθεκτικά.
Υπάρχει όμως και το highlight: Αν έκανες να περάσεις κάποιο γεφύρι μέρα με άσχημο καιρό, το καμπανάκι που όλα είχαν στην κάτω τους μεριά σε προειδοποιούσε ανάλογα με τις συνθήκες που θα αντιμετώπιζες.
Ποια είναι όμως τα σημαντικότερα και πιο αξιοθαύμαστα γεφύρια των Ζαγορίων;
Το γεφύρι του Μίσσιου κοντά στο χωριό Βίτσα στο Κεντρικό Ζαγόρι, χτισμένο το 1748
Το γεφύρι του Κόκκορου ή Νούτσου, κοντά στα χωριά Κήποι, Κουκούλι και Δίλοφο στο Κεντρικό Ζαγόρι, χτισμένο το 1750
Το γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογερικό, στο δρόμο από το χωριό Κήποι προς το Κεντρικό Ζαγόρι, χτισμένο το 1814
Το γεφύρι του Κοντοδήμου ή Λαζαρίδη, στη χαράδρα του Μικρού Βίκου, κοντά στο χωριό Κουκούλι, χτισμένο το 1753.
Το γεφύρι του Μύλου, στην έξοδο του χωριού Κήποι προς Νεγάδες, χτισμένο το 1748.
Το γεφύρι του Πιτσιώνη, έξω από το χωριό Κήποι προς Νεγάδες, χτισμένο το 1748
Το γεφύρι του Καμπέρ Αγά, κοντά στους Μηλιωτάδες
Το γεφύρι της Κλειδωνίας ή Βοϊδομάτη, στην Κλειδωνιά, εκεί όπου τελιεώνει η χαράδρα του Βίκου, χτισμένο το 1853
Το γεφύρι Τσίπιανης, κοντά στους Μηλιωτάδες στο Ανατολικό Ζαγόρι, χτισμένο το 1875
Το γεφύρι της Βωβούσας είναι από τα ελάχιστα που είναι ακόμη σε χρήση, χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Αώο και χτίστηκε το 1748