Ήρθε η ώρα για Μανιάτικες τηγανίδες
“Του Χριστού χριστόψωμα, τα Φώτα τηγανίδες και τη Λαμπρή τυρόπιτες, τ' Άγιου Πετριού κουλούρες”.
Το ρητό που ακούγεται στη Μάνη κάθε τέτοια εποχή είναι ξεκάθαρο… και νόστιμο.
Κάθε τέτοια εποχή, μέχρι δηλαδή να κορυφωθούν οι εορταστικές εκδηλώσεις, την ημέρα των Φώτων, οι νοικοκυρές ετοιμάζονται πυρετωδώς για τις τηγανίδες και τα ξακουστά τους χριστόψωμα.
Τι σημαίνει όμως “Μανιάτικη τηγανίδα”;
Οι τηγανίδες είναι ένα παραδοσιακό πιάτο της περιοχής, το οποίο είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στο λιτό και σκληρό βίο των Μανιατών. Σε αντίθεση λοιπόν με άλλες περιοχές της Ελλάδας, εδώ δεν προέχει η μεγαλεπήβολη παρασκευή εδεσμάτων αλλά ο αγώνας για επιβίωση.
Θα βρείτε τις νοικοκυρές να τις φτιάχνουν τις ημέρες των Χριστουγέννων αλλά και ανήμερα των Φώτων. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ζύμη την οποία την πλάθουν σα χοντρό μακαρόνι και έχει πάχος όσο περίπου ένα δάχτυλο και μήκος μισό μέτρο. Η ζύμη τυλίγεται με κέντρο τη μία άκρη και σειρά έχει το τηγάνι.
Η πρώτη τηγανίδα έχει πάντα το σχήμα του σταυρού ενώ όταν τη ρίχνουν στο βραστό λάδι εύχονται “να σταυρωθούν τα κακά και του χρόνου”.
Όσο για τα χριστόψωμα, η οικογένεια τα φτιάχνει τα Χριστούγεννα και τα κόβει ανήμερα στο εορταστικό τραπέζι. Η διαδικασία παραγωγής τους είναι ακριβώς ίδια με εκείνη των ψωμιών, απλώς στολίζονται με σταυρούς και στολίδια από τη νοικοκυρά.
